M. med bref medt 4 1/2 af Vadm. sv. 15 Janr.

Hraungerði dag 2 Januar 1871

Elskulegi foðurbróðir!

Guð gefi yður gott og gleðilegt Nyár, Jeg hafði altaf ætlað mjer að skrifa yður fyrir jólin og lata yður í ljósi þakklæti mitt fyrir yðar góða brjef í vetur er að öllu leiti var óverðskuldað, þar þjer þá áttuð brjef hjá mjer frá því seint í sumar, þjer eruð nú svo opt búnir að reina mína einstuku pennaleti, að jeg ekki ætla að bera við að afsaka hana með neinu;_ Það er nú mjög lítið er jeg get sagt yður í frjetta skini þó lángt sje síðan jeg hefi skrifað því hjer á bæ er ekki einúngis

alt tíðindalaust, heldur er það líka yfir allan okkar svarta flóa, tíðin hjer einsog alstaðar annarstaðar hin æskilegasta, svo ekki var farið að gefa neirni skepnu fyr en nú um Jólin, að farið er að heira því á nóttunni, nl: fjenu, úr fjósinu mínu get jeg nú ekki sagt yður neitt fallegt og get líklega aldry í vetur, 2 báru snemma í haust og komst önnur í 10 merkur en hin í 7 og var þeim þó gefin gamla taðan, en þegar þær þurftu að fara að fá þá gömlu þá mátti heita að alt ditti úr þeim, jeg ól líka kvígu undan annari þeirra, svo hjer hefur matt heita mjólkurlaus bær í allan vetur, en nú á ein að bera með þorra, og vill nú lítið seigja ein kírnit kanski lítil á mill 16 og 17 mans, hjer er nú í vetur að læra yngsti sonur Kansellíraðsins

á Kiðjabergi, og á oðrum dreing er líka von eptir nyarið, Jeg hef í higgu að láta þessu blaði fylgja pjötlu í buxur, þar mig minnir þjer í sumar töluðuð, um að fá einhvurntíma aptur hjá mjer í buxur, en kanski hefðuð þjer ekki viljað fá það fyr en einsog að vetri, en svo stóð á fyrir mjer að jeg þurfti að lata Manninn minn fá í buxur núna í vetur svo jeg hafði það þá svo mikið að þjer gætuð feing= =ið líka af því jeg hef í higgu að bír ekki til þess háttar vað að vetri fyrst jeg þurfti þess núna og svo get jeg valla ímindað mjer annað en að þjer þurfið buxur annað hvurt ár, því það er það minnsta sínist mjer, Jeg þori ekki annað en taka fram a við þá sem saumar fyrir yður, af því þetta er lítið þekktur vefnaður að, það er rjetthvorfar sem jeg set hvíturpotlan í, jeg ætla að vona að það sje svo þikt

að yður ekki næði í þeim, og eins vona jeg að þjer ekki strax gatslítið þeim, það á nú ekki að kosta annað en ef þjer gætuð verið ánægðir með það og svo að binda þessar bækur sem jeg læt vera innaní mjer þikir ofsa gaman að þeim og þætti vænt ef þá gæti hittst á ferð með þær þegar þjer eruð búnir með þær, það mætti líka altað einu senda þær austur á Bakka til Bjarna, ef svo stæði á Jeg er en ekki búin að seigja yður það sem jeg veit þjer þó helst viljið vita nl að við fjörmenníngarnir erum öll frísk og heilsugóð, Mig minnir að þjer í sumadr í seinasta brjefi yðar færuð nokkrum orðum um að sjera Pall á Asgautsstuðum mundi ekki hafa sitt fram, nú er þó svo komið, en ekki fóundum við hann samt neitt af þeim vinningi því maðurinn minn sagðist æl fyrir laungu hafa vitað að það hefði mátt hánga í þessu gamla, en ekki vílji legga slíkt á samvitskuna, ekki einungis systir minnar vegna, heldur kinnu fleri að vilja fara því fram við fátækar ekkjur sem eins stæði á fyrir og það sagði hann

sjera Súli í þ haust þegar hann var að hrósa sjer af því, við hann hvurnin farið hafði, og jeg var líka manninum mínum samdóma í þessu en jeg er á því enn, einsog í sumar þegar þið töluðuð um þetta, að það hefði eptir þessu ekki þurft að vera samvitsku póstur fyrir hann þó hann hefði tekið fyrir öll vanhöld og fyrirhöfn sína meyr en þessa 5rd þar sem í hlut átti sú er var margfalt ríkari honum, og mjer hafa aldry þótt skilmálarnir vel sannsínir, og þeim meyra hallað á hann eftir öllum málavoxtum, en af honum nl: Manninum mínum má alt hafa fyrir friðinn og hans, einstöku gæði og meinleisi, en jeg er alt verri viuðr eignar, og næstum jeg sje hrædd um að jeg sæki það til systir minnar að vera dáltið ifinn, eptir því hvurnin mjer finst vera farið undir fötin við mig eða mína, jeg er líka viss um að þjer og

húsbóndi yðar, hafið vitað fyrir fram hvurnin fara mundi fyrir sjera Páli, en þið máttuð óhætt treysta dreinglindi mannsíns míns til þess að hann aldrey hefði gert sem sjera Páll;_ Þetta er þá orðið altof lángt svo ómerkilegt sem það er, og fer jeg því það breiðasta að hætta Maðurin minn biður kærlega að heylsa yður og husbændum yðar og jeg bið sumuleiðis að heilsa þeim forlatið mjer svo brjefið sem jeg er hrædd að þjer ekki getið lesið því mjer hefur verið svo kalt guð gefi það hitti yður heilan á hófi þess biður yðar elskandi brdóttir

St Siggeirsdóttir