Haldan minn 000000 gördi ieg þetta og ætla ieg ecki ad seigia þier annad um Pal enn þad ad ieg lifi luckuleg med honum eptir þvi sem ordid getur og geturdu þá nærri hvurnin han er og hvurnin han er v000 um buskapin ætla ieg eckert ad seigia þier i þetta sin nema han fer batnandi umm eitt langar mig ad tala vid þig þó naumur sie timin sem er ad spuria þig til ráds um til hvada menningar vid eigum ad koma honum Stebba minum Pall seigir hann muni hafa gódar gáfur enn er heilsulinur svo þad er svo margt sem giörir ockur radvilt i tilliti til hans bædi fara misiafn ar af skólanum þarna sidra og þad vildi ieg nu hafa spurt þig um og svo rádfært mig vid þig hvurt þier hug qvæmdist ecki ad hann giæti ordid til menta setur upp á reirn máta

heilsadu Sigridi sistir ockar hiartanlega fra mier þegar þu skrifar henni og seigdu heni hvurnin mier lidi og afsakadu ad ieg get ecki skrifad henni i þetta sin Þord m bidur kiærlega ad heilsa þier lifdu vel

hiartkiæri bródir minn

Jeg ætla nu first af öllu ad bidia þig ad firirgefa mier hvad skuldan ieg skrifa þier og þar næst ad seigia þier mitt ástfilsta hiartans þacklæti firir þin 2 eins mikid kiærkomnu bref Nu er komid firir mier eins og vant er ad ieg dreg altiendt ad skrifa þangad til i ótima og svo verdur þad hvurki heilt nie halft enn þad er bótum ad þu færd betra bref frá Sigg br 00 alt þad sem friettnæmt er seigia bl00 inn þier einasta ætla ieg ad seigia þier af þvi ieg veit þad gledur þig ad mier og minum lidur bærilega Satt er þad sem þu hefur heirt ad ieg er gipt og ætladi ieg mier þó ecki ad eiga vid þess háttar þó mier hafi stadid til boda eptir ad ieg misti

sem eins vel færi eda betur þvi mier finst svo higgandi sem i hag koma heilsu leisi hans er svoleidis ad hann hefur einkum verid veikur firir briósti enn fer ódum batnandi og læknir telur vist ad hann verdi hraustur med aldrinum enn þá verdur máske ord id ofseint ad koma honum i Reikiavik ur skóla bródir minn godur legstu nu á diup rád med mier þetta má nu heita einka sonur mömu sin ar og auga steinn minn æ þaug eru samt eins öll minir auga steinar Stebbi min er fridur ad siá þrek mikill og efnilegur Dóra er lika lagleg og velgafud til muns og handa um aumingan min verdur litid sagt nema han er fallegur og stór og sterkur og er nu ordinn heilsugdur nema fæturnar eru alt af vesælar eptir hans miklu veikindi þeg ar han var ungabarn sem aflögudu bædi sál hans og likama nu er bladid á þrotum þvi ieg verd altiendt nockud langord þegar ieg fer ad tala um börnin min lifdu nu æfinlega sæll og firirgefdu þenan lióta mida

þini sanelskandi systur

Þ Pálsdottur

giördu svo vel brodir min og utvegadu mier giltan ektaborda um eirn eda tvo skuts leggi þeir fast hier hvurgi firir austan þad er gagn ad þu ert vel lesandi ad lesa mitt banad klor

Til Herra Studenti P. Pálssonar Reykjavík