Hólmum, 31 marz, 1870.

Elskada systir mín!

Brjef þitt mjög Systrlegt, einsog öll hin fyrri systkin þess, færdu nú loxins ástar þakkir fyrir i þad var skrifad 6-14 Desbr. í vetr, en med þessum pósti fjekk jeg frjettir um ad þú værir veík, þó ekki mjög þungt og heldr á bata vegi, Gud gæfi svo hefdi verid, og sedill þessi sækti, í alla stadi vel ad þjer. Brjef þín eru ætid eín af þeím, sem mjer eru kærust, þykir mjer medal annars mjög vænt um ad þid mynnist á siztkin okkar Sr Sigf. og Hólmfr. sem jeg fæ sjaldnast frjettir af. Þó ad þú mynnist svo lítid og vægilega á þad, sem sagt er ad margir tali um þó finn jeg ad jeg er sek vid þig og hefi ekki sínt þjer þá hreínskilni, sem þú med rjettu máttir af mjer heímta, en mál þetta hefir verid svo flókid, svo ólíkt því sem þesskonar mál eru vön ad vera, ad jeg hef ekki getad fengid af mjer ad tala um þad, nema vid sem allra fæsta, sem þó hafa vakid máls ad fyrrabragdi, þad hefdi verid til þess ad láta þá vada í villu og svíma med mjer, med því jeg hef enn í dag ekkert fullkomid loford gefid.

Þessvegna brýt jeg enn í dag vid engu vissu af framtídinni, því eínsog svo margt hefir hindrad úrslitin hingad til, sem jeg, af eínhverri stífni er jeg setti í mig, hefi geýmt þangad til ef Gr. Th. kæmi hingad, þá getr eítthvad komid í veginn enn. Jeg er nú hrædd um þú hristir höfudid yfir mjer og heímsku minni, ó, ad jeg væri komin, eda reýndar fyrir löngu og mætti tala munnlega vid þig; þá skildi jeg segja þjer svo nákvæmlega, sem jeg gæti frá huxunum mínum og af hverju jeg hef látid stjórnast hvada dóm sem þú feldir á þad, en á pappírnum get jeg þad ekki svo jeg sje ánægd med og verd enn ad geýma þad til seínni tíma. Hvad innil. hefi jeg ekki óskad, medþví jeg var sjálf svo tvírád, ad eínhver rödd, sem jeg hefdi mátt reída mig á, segdi vid mig hvad jeg skildi ráda af, en hvar mundi hafa þorad ad taka þad ansvar uppá sig? Þid sistkin mín erud öll svo ókunnug manni þessum, ad jeg hélt þad mundi helzt verda til ad setja ykkr í vanda, þó jeg syrdi ykkr til ráda, fyrst ekki er hægt ad tala saman nema á svona erfidann hátt, og margar rádleggingar hefdu getad ordid hvor gagnstæd annars. Gud hefir verid minn rádgjafi og ef jeg elska hann þá treýsti jeg því ad þetta geti ordid mjer ad gódu, sje þad vilji hans ad þad komi fram. Ef jeg lifi og tjaldinu verdr betr lypt frá Framtídinni, skal jeg

eldrar hennar, svo þad er nú allt í gódu lagi. Fáir voru gestir í Brudkaupinu, hjerum 20 trúi jeg. Sr Sig. próf. vígdi þau saman Sr Magnús byrjadi sálminn; hann hefir verid Kapilan bródr okkar þetta ár. Á sunnud. var bodid Sr Hallgr. sjálfr til messu í fyrst skipti sídan um páska í fyrra, en þá var vedr ófært. Jeg hef verid ad segja Frídu Petrsd. ad koma til þín; ef þú kynntist henni huxadi jeg þjer mundi eígi falla illa vid hana; hún horfir meíra á þad sem nytsamlegt er sjerl. ForSindur, og gæti held jeg látid sjer lynda minna en sumar adrar stúlkr, sem þó eru eigi vanar meíru. Fyrirgefdu nú þvætting minn, sem jeg er hrædd um þú finnir enga meíning í. Skiladu beztu kvedju til manns þíns og barna og frænda en sjálfa þig kvedr hjartanlegast þín alls góds óskandi systir

Jakóbína.

Í þessu bili reid Talinius kaupm. hjer hja til ad flýta sjer heim og brj. kom frá Tómasi frænda sem lídr vel og gerir rád fyrir ad ganga upp í eínhverju í vor. Frjettir segir hann fáar en heldr gódar, frid um alla Evrópu og von á betri prínum í sumar. Tul. kom med eína af Hamers skipum á Bfd. en höndlunarsk. hans átti ad fara frá Höfn 21. þ.m. brádum er þessvegna von á því hingad ef ísinn bannar eigi. bara þid fengjud nú skip líka!

Málid módr okkar er unnid.

skrifa þjer greínilegra brjef, en hvort þjer elskada systir! kann ad þykja þad betra eda verra þad á jeg nú óvist. Jeg þakka innil. hinar ástúdlegu fyrir bænir þínar mjer til handa; jeg þakka líka mági mínum myndina sem mjer þykir vænt um eínsog hann, en ekki er hún svo gód sem jeg vildi, þad er neýdar úrrædi ad láta taka myndir hjer á landi. Ekki hef jeg viljad senda Kjólin med póstinn í vetr, þad hefdi máske kostad hátt uppí verdid hann er jeg reyni ad ná í einhverja ferd í vor til þess. Þad þykir mjer hálfleidinlegt ef Solveig frá Gulfast fer burtu frá þjer, jeg skil aldrei í stúlkum, sem heldr vilja vera vinnkonr i Kaupstad en á sveítabæ; Þurídi systir hennar fellr mjög illa ef hún fer frá ykkr, hún er skörp og skynsöm stúlka, hafa þau Hannes töluvert rjett foreldrum sínum hönd í ár; Hannes var ad Sinna þau um daginn, kom Fúsi med honum og fór aptr med 2 vættir fiska og ýmisl. fleíra, þad eína veít jeg, og þad er þó fáum fyrir okkr, ad Sigurg. og fólk hans hefir eigi þolad mikinn sult enn, í samanburdi vid mjög marga adra.

Þorgerdr giptist 12 febr. sem þú munt nú hafa heýrt, en trúlofunin fór fram um jólin, þad er ad segja hin nýa. Hin nýu hjón eru mjög lukkuleg og svo for-