Nafn skrár: | JakJon-1860-09-25 |
Dagsetning: | A-1860-09-25 |
Ritunarstaður (bær): | Hólmum |
Ritunarstaður (Sveitarf.): | |
Ritunarstaður (Sýsla): | S-Múl. |
Athugasemd: | systir bréfviðtakanda |
Safn: | Handritadeild Landsbókasafns-Háskólabókasafns |
Safnmark: | Lbs. 3078 4to |
Nafn viðtakanda: | Sólveig Jónsdóttir |
Titill viðtakanda: | |
Mynd: | ksa á Lbs. |
Bréfritari: | Jakobína Jónsdóttir |
Titill bréfritara: | húsfreyja |
Kyn: | kona |
Fæðingardagur: | 1839-12-01 |
Dánardagur: | 1919-01-30 |
Fæðingarstaður (bær): | |
Fæðingarstaður (sveitarf.): | |
Fæðingarstaður (sýsla): | |
Upprunaslóðir (bær): | |
Upprunaslóðir (sveitarf.): | |
Upprunaslóðir (sýsla): |
Texti bréfs |
Hólmum 25 Sept 1860. Elskulega góda systir! Í alt sumar hefi jeg ætlad ad skrifa þér, en eg hefi þá opt átt so annríkt þegar ferd hefir komid ad ekki hefir ordid af því, fyrri en núna loxins þegar sumarid er næstum lidid. Jeg ætladi mjer Litlu brædurnir fóru hédan 8 þ.m. ég er hrædd ad tíminn hafi ekki leíft þeím ad koma til þín, samt lángadi þá mjög til þess og jeg sveíkst ekki um ad bidja þá þess Þeír fóru í nstum ófæru vedri uppad Höfda. Mikid voru þeir hryggir aumíngjarnir Jónas grét eínsog barn og sagdi med grátstaf í hálsinum "Jeg get ekki farid." hann er undur Mágkona okkar er altaf ad hressast, hún er stundum Ætla ekki mágur minn ad láta syni sína læra? því fer ad verda mál ad byrja med Sigga litla. Mikid var Tómas ad óSka eptir frændum sínum í skólann og tala um hvad þar fækkadi ár frá ári, og honum þótti vænt um stjórnina og reglusemina sem sumir hafa kallad óþolandi hörku. árum og ég hefi ekki brúkad þad nema í Kirkjuna so þad er lítid skemt, eg fekk annad Sjal i vor tvöfalt, sem kostadi 12 dali. Þú mátt ekki láta þad burtu þó þér þiki þad ljósleítt, því med þinni medferd skemmiSt þad ekki so fljótt. Módir mín sendi Nöfnu sinni á Skútustadnum eímahringi í fyrra sem vid vitum ekki hvort komid hafa til skila. Segdu okkur þad ef þú veizt. Þadan heírist engin Mikill manndaudi hefir verid í Héradinu þetta sumar; híngad eru veikindin ekki alveg komin en þó er smávesæld ad stínga sér nidur. Sr Hallgr. söng yfir Sr Guttormi sál. prófaSti. Valtanu, og 8 Eg kved þig sjálfa med manni og börnum og litlu nöfnu minni eínlægum systurkossi. Þín ávalt elskandi Jakóbína læra af því þeím er þad ekki nema leéttir Þad er t.a.m. alræmdur fantur Petur Skúlason úr Húnavatnsýstlu sem á vera á Skólar, af því bad hana og sonurinn taka Jadrid fyrir sinn kennararann. Tómas líkadi ekki þessa þilta sidulega vel. Jeg er æfinlega ad tala um þetta, af því mig hefir mest af öllu lángad til ad læra eítthvad gott og þarflegt, en sú löngun hefir ordid ad litlu, því þad lítid sem ég kann Þó átti jeg ad skila til þín kærri kvedju frá augustu, henni og er vel vid þig og man so vel eptir þér í Hlíd. -Vid fengum í Janúar reídar frá Petri br. sem hann þótti mikid gódar og sagdihún sona í gamni og alvöru ad ég skuldi bidja þig útvega ögn af þeím og senda med haustSkipinnu. Mér þætti óSköp vænt um ef þú gætir safnad ögn saman helst af eínstum vel þurrum og óþróudum veidum og dálítid af raftredum, ekki mjög reiktum en vel söltudum. Skuldi ekki Gudrún Á Geirastödum eda Jón Helgason á Skútustödum helzt ega eítthvad þesskonar. Ef ad þú gætir nú fengid eítthvad dálítid yrdi ég ad bidja þig búa vel um Eg ætla ad bidja Haust póSt ad flíta dáldinn böggul med þessu bréfi, þad er Sjal sem þú átt ad brúka og ega sjálf, ef þú átt ekki annad fallegra. Mágkkona mín gaf mér þad þegar 3 |