Heiðraði vin

Það er víst orðið mál fyrir mig að svara brjefi (af 24 Janúar 1874) þínu fil mín og má þjer þikja og hafa þókt líklegt að eg muni ekki hafa ætlað að

gjöra það en nú vil eg þó sína lit á því þó eg sje komin í aðra heims álfu, og læt eg þig hjer með vita að þeir Peningar 100rð

sem eg gaf að nabninu Kristínu Elisabet dóttir min eru af mjer eiddir og brúkaðir, og hvað þig áhrærir bið eg

þig forláts á þeim óskilum sem nú eru á þeim vordnir eða urðu meðan eg var á Islandi; það er nú heldur hugsandi að eg gjæti staðið

skil á þeim hjer en þar ef eg lifi því eg er þá búin að græða rúmlega svo mikið síðan eg kom híngað og gjæti eg sendi þá nú ef eg vildi en eg gjöri það þá

ekki í þetta sini, Jeg vil first vita hvort stúlkan vill ekki fara til ameríku því guðlaug sistir henar flitur sig til mín híngað þegar hún gjetur og bein ferð fellur

með fluttning á fólki híngað vestur sem er hugsað verði í sumar hjemar sem þó er ekki víst

hún gifist í vor eð var

og verður þeim hægra að vina firir lífi sínu í ameriku en á Islandi þaug eru fjelaus og þikir mjer verst ef þaug komast ekki til

min áður en þaug sabna skuldum sem ekki en við öðru að búast, okkur löndum sem erum hjer í Nova Scotju líður vel og eru sumir búnir að taka land,

við fórum upp til onario í firra haust þegar við komum frá islandi og dvöldum þar í firra vetur og unum við

Járnbraut og þraut vinan í marts og þá fórum við að leida burtu þaðan og fórum ofan híngað nálægt 80 men að tölu úngir og gamlir hinum sem eftir vóru var

útvegaður nílendir staður norðan við Manitoba og þángað fóru þeir í haust í Septem ber

og hafa feingið þar land og eru búnir að bigga hús litið hef eg frjett þaðan en þó helst að þar sje kalt og komin talsverður snjór, þeir er hjá vatni sem

Vinipeig heitir og er ágjætt fiskivatn, við sem hjer erum höfum miklu hlíara hjer hefur varla sjest snjór fir en nú er ha

="suprastrike">n varla í skóvarp, þeir sem sestir eru að vestur hjá vinipeg vatni eru tæp 300 en hjer í NovaScotia er rúmt

hundrað það er lángur vegur sem við erum búnir að ferðast frá Islandi frá Islandi til

Kinmount í Onario og þaðan híngað

verður 4000 mílur enskar um 1000 danskar þó hefi það ferðast leingra sem vestur eftir fór, ekki lángar mig þángað vestur að svo stöddu hvurnig

Islendingum reidir af í ameríku verður ekki sagt eða sjeð fir en eftir fjögur???ár, og þeir sem híngað eru komnir

???? á því tímabili komnir vel á veð að gjeta lifað, þá er first von að fólk flitti ???? vestur, a

="suprastrike">nars er ekki gott firir fjolskildumen að koma híngað fjelausir því margur gjörir sjer rángar vonir um ameíku heima á Islandi, lakast af öllu

er að koma híngað alveg mállaus einkum firir fullorðn þeir úngu koma fljótt til að læra málið en þeir sem eru orðnir gamlir læra það seint og aldrei sumir, mikill

var kuldin þar sem við vórum í firra vetur í Kinmount í Ontario frostið varð um 45° á reamus og snjórinn varð full 4

fet á dýpt, han kom first 19 Novembr það þókti líka einmuna harður vetur, fallegt er að ferðast í

ameríku og sjá rudd og ræktuð lönd þegar nattúran er í blóma sínum og það fojör og lif sem hjer er í öllu það er því mikið skiljanlegt að maninum gjeti

???? setur hjer siur siðra en við óblíðu náttúrunar norður undir heims skauti

þar sem alt er þakið snjó og ís meiri tíma árs oft og einatt, ekki er eg ráðin í hvurt eg tek ferð að hausti komanda

það er undir því komið nokkuð ef sáttun mín kmeur að norðan Jeg er nú orðin líkast til alt of fjöl???? í þessum miða því þú líkast til reiðist

???????? sjest orðin það firir alla frami stöduna ?????? vildir gjöra svo vel og skrifa ????? þá

hefdi eg mikið gaman af því fá að sjá han með sumrinu, og þá hripa þer miða aftur með

vinsemd og virðing ?????? 25 Janúar 1876 Jon Ivarson

utan á skrift til mín er svona

Mr. Jón Ivarsson,

Icelander

in Lockeport P O.

in Nova Svotia

Canada