Grímsey 6. Júli 1867.

Heiðraði vinur minn!

MEð línum þessum sendi eg þér áshoran þá sem þú sendir mer ásamt með bréfi þinu af 15. Marslt, mest sem eg þakka þér vinsamlega ásamt allri undan farnri góðri við kynningu. Eg býst við að Reykjavíkur búum -Þegar þeir sjá askoranina sem híngað villtist- þyki sem í geitarhus hafi verið farið að ullar vit, sant getur þessi tilraun þeirra sýnt að eyarskeggjar séu losi, já þeir eru vel lesir, þeir hafa leisð bækur bréf og bl0ð og bera skin á margt af því. Þeir hafa lesið fjarhlaða tið,, indin og hvorsu að Reykjavíkurbúar líkn fjár kláðanum veglyndislega þegar hann innreið í dýrð sinni á elsku lömunum í hina miklu borg. og hvörsu að innbúar staðarins, hafa síðan manúðlega hjúkrað honum, og haft alla þá að hnolkasti; sem ekki hafa viljað hafa hann fyr,,ir eptirlætisson. Þeir hafa líka lesið alþíngistíð: 1859 og í þeim hina miklu ræðu Jóns Sigurðssonar á Fandraseli, sjá þess árs alþýngist: frá blaðs: 1574. til 1577 ind og séð af henni hvílíkir lefsteinar að Rykjavikurb: vóru þár í hinni dyrmætustu velferð landsins, og hvorsu dyrðlega þeir geingu þar frá hlut sínum. Eg þori að fullyrða að þeir hefðu reist Grímseyingum, ogleymanlegum mynnisvarða fyar aðra eins ráðsmennsu. Þeir hafa einnig lesið um fyrirkomulag skólans frá því hann var á Bessastoðum. og um presta sogin sem nú

er til í landinu, svo að brauðin sem þá frá alda öðli hefir verið þjónað af trú og dyggð án nokkurra mótmæla, standa nú víðsvegar óveitt, en sumum er steipt saman, svo að söfnuðirnir eru í uppnámi af óánægju gégn þessum glæsilegu breytíngum; ogstjórn landsins stendur ráðalaus yfir ollu saman og hefir þó engu um að kénna nema sjálfri sér sökum þess að skólabreytíng þessi var aldrei sniðin eptir þeim settu þorfum landsins. Og margt fleira hafa eyarbúar lesið um vegsemd og ágjæti Reikv: - Og fyrir hvað hnjúða Reikjavekur buar í eyar menn? máské þess vegna, að eru ekki klæddir perli og purpura lifa ekki á skínandi krásum hvurn dag dyrðlega? jæa lutum vesalíng Grímseyínga vera einsog Lazarus fari ekki vesofyrir þeim enn honum, má kalal þá skaðlausa af hlut sínum. - Heðan er fátt markverðt til tíðinda síðann við skildum nema tölu verð bágindi þessi síðustu þrjú árinn hafa fært okkur veikindi manndauða slisfarir og ótíð og afla skort-bæði sumar og vetur til lands og sjóar, skuldir hafa til muna vaxið hér alment, og verlun geingið til lukunar frá því sem þú þekktir til, síðasti eða næstl vetur var hér svo harður, að eldstu menn muna ekki slíkt, og ekki einusinnni aldamóts veturinn vorið var vindsvalt og finstasund, svo að velli kál hér til stór skémmda, og ekki er hugsað að bera hér ljá í jörð fyrri enn í 16. viku sumars. Síðan um hvítasunnuna, hefir hér geingið öndvegis veðurátta sífeldis hitar og logn, og nú er góður fiski afli kominn. I vetur mistum við prest okkar séra Sigurð sál hann dó úr megnri brjóstveiki, sem hann var leingi búin að þjast af. svo nú erum við prestlausir, samt á nú að byggja

kirkju okkar upp af timbri í sumar og er búið að flytja viðina út til hennar, og smiðirnir bráðum osulunlegir, svo nú ega yfirvöld hofuðsaðarins Reykjav kost á að sýna sljórnsemi sína í að annast um að við þurfum ekki til leingdar að verða prestlausir, því okkur þykir það ærinn litarmunur að hafa nýa kirkju en engan prest, enda þékkir þú sjálfur, hvað hægt veitir að ná prests fundi heðan til fastalandsins, og slips yfir voldin ættu að þekkja að líka.- Eg hefi að öllu hegðað mér með gjafirnar til forngripa safnins að fyrirmælum þínum, fyrirgéfðu allt ruglið, sem þú mátt þó sýna Reykjavbúum ef þú villt, og skrifaðu mér aptur skémtilega línu við hentugleika, og seigðu mér margt og mikið af markverðum við burðum, sem eg íminda mér að nog sé og verði til af í kríngum þig, þar sem að likindum öll mentunar ljós blossa í einum loga. Vertu svo að endíngu ásamt öllum þínum í kjærleika best kvaddur af þínum

einlægum fornkunníngja

Jónathan Daníelssyni Eptir skr

71 maður eru á eynni af því seiðu gjafa greiðsluna

JD.